Bütün Dini Mövzular.

İmamı Zeynal Abidin ibn Əli ibn Hüseyn (radıyallahü təala anh)

         Həzrəti Hüseynin oğludur. On iki imamın dördüncüsüdür. Adı Əli, Künyəsi Əbu Muhamməd və Əbül Həsəndir. Ləqəbləri Səccad və Zeynalabdindir. Hicrətin 33-cü ilində Mədinədə doğuldu. Anası Şəhrə Banu o dövrün Acəm padşahının qızı idi və Nuşirəvani Adilin övladındandır. Son Sasani hökmdarı Yezdicərdin qızıdır. İmamı Zeynal Abidinin vəfatı hicrətin 94-cü ilində Məhərrəm ayının on səkkizindədir. Hicri 95-ci ilində vəfat etdiyi də deyilmişdir. Hicri 94 (miladi 713) ilində xəlifə Vəlidin əmri ilə Mədinə valisi Osman ibn Hayyan tərəfindən zəhərlədilərək şəhid edildi. Mübarək başının Misirdə Kurafə qəbiristanlığında olduğu “Təzkireyi Qurtubi müxtəsəri”də yazılı isə də, bunun Zeynal Abidin həzrətlərinin oğlu Zeydin mübarək başı olduğu “Tuhfətürraqıb fi sirəti camaati min ayani Əhli beytil atayib” kitabının 31-ci səhifəsində yazılmışdır.

         Ona Zeynal Abidin deyilməsinin səbəbi budur; Bir gecə təhəccüd namazı qılırdı. Şeytan əjdaha şəklinə girib onu məşğul etmək istədi. Ona əhəmiyyət vermədiyini görəndə ayaq barmağını dişlədi. Barmağı çox ağrıdığı halda namazını pozmadı. Allahü təala əjdahanın şeytan olduğunu kəşf ilə bildirəndə ona vuraraq “Uzaq ol, ey məlun!” dedi. Şeytan uzaqlaşıb getdi. İbadətini tamamlamaq üçün qalxanda görmədiyi birisi üç dəfə, “Sən Zəynal Abidinsən!”, yəni ibadət edənlərin bəzəyisən, deyə səsləndi.

         Hər dəstəmaz alanda bənizi saralar,  bədəni titrəməyə başlayardı. Bu halın səbəbini soruşduqlarızaman, “Kimin hüzuruna çıxacağımızı bilirsinizmi?” buyurardı. Bir gün evində namaz qılarkən evi yanmağa başladı. Səcdədə idi, “Ey Rəsulullahın nəvəsi, yanğın çıxdı, yanğın çıxdı!” deyə qışqırışdılar. Başını səcdədən heç qaldırmadı, sonunda atəş söndü.  “Sizin bu oda əhəmiyyət verməməyinizin səbəbi və onu sizə fərq etdirməyən şey nədir?” deyə ondan soruşdular. “Axirət atəşini, cəhənnəm atəşini düşünməkdir!” buyurdu. Kəramətləri çoxdur.

 

Ardı var...